استاد عباس شهریاری در سال 1330 هجری شمسی در شهر مهدیشهر (سنگسر سابق ) دیده به جهان گشود. پس از طی تحصیلات متوسطه جهت ادامه تحصیل به تهران عزیمت نموده و از سال 1367 تا کنون در شهرستان کرج ساکن می باشند.
مختصری درباره ی استاد
در معرفی استاد به یکی از فرمایشات ایشان اشارتی است: سالکین قرب حق دو دسته اند:
الف. سالکِ مجذوب
ب. مجذوبِ سالک
الف) سالکِ مجذوب
که پس از حصول یقظه وارد وادی طلب شده، پس از عمل توبه ی نصوح وارد حلقه ی ولایت می گردد و اکثر سالکین قرب حق از این دسته اند که پس از سیر و سـلوک و طیِّ منـازلِ عرفـانـی مجذوب می شوند.
ب) مجذوبِ سالک
به لحاظ اینکه سِیر آنان برعکس سِیر دیگران است از انتهای کمان به سِیر می پردازند و چون منتخبان حضرت حق هستند به دلایل مختلف باب گناه بر روی آن ها بسته است و قبل از سیر و سلوک مجذوب اند. بی هیچ مبالغه ای استادِ ما تمامی نشانه های مجذوبِ سالک را دارا می باشد.
ایشان از همان ایّام کودکی وارد سیر و سلوک گردیده و به دلایل مختلف از گناه و معصیت به دور و کشف و مشاهده از ایّام نوجوانی آغاز گردیده است. در ایّام نوجوانی ملاقاتی با یکی از اولیای منتخب خداوند داشـته که پس از دمیـدن نَفَس رحمانی، وی را به جهت ادامه ی سیر و سلوک باطنی راهنمایی می کند. پس از گذشت ایّام و جهد و کوشش مداوم و انجام ریاضت های طاقت فرسا و سَرسپاری در طریق ولایت علی بن ابیطالب (ع) و تکمیل و شناخت مراتب انسانی اجازه ی دستگیری و پس از رحلت استاد، به وصیت وی، به عنوان استاد راه به امر تربیت و راهنمایی و هدایت سرگشتگان وادی حیرت پرداخته اند.
اینک به دور از هیاهو و قیل و قال در گوشه ای کنج خلوت گزیده و به عبادت و تربیت شیفتگان طریق عرفانی می پردازند. روش عرفانی ایشان نیز مانند بزرگان و استادان قبل از او ، روش بسیار شفاف و خالص می باشد. او اغلب در فرمایشات خود از الفاظ و کلمات قابل درک استفاده می نماید و همیشه سالکین را از قید و حجاب های مختلف بر حذر نموده و با معرفی انواع قیدها، حجاب ها و خطرات راه و شناساندن نفس آدمی، روش های درمان، سالم سازی و تزکیه ی نفس را به آنان تعلیم می دهند. در معرفی این مجموعه نکاتی چند شایان ذکر است، اولاً این مجموعه شامل گفتارهایی است متنوع که مورد خطاب آن سالکین قرب حق و جستجوگران حقیقت اند. ثانیاً اینکه، استاد فقط آنچه را که در عالَمِ کشف و مشاهده سِیر نموده و از حقیقت آن مطلع شده می گوید. بنابراین کلام استاد نقل از سایرین نمی باشد و اگر همانند صحبت سایر عرفا باشد بعید نیست چون عرفان در آخر منـازل به یک وادی ختـم و کلام آن ها یکی مـی شود. ثالثاً کتاب حاضر توسط استاد در سال 1417 هجری قمری تألیف گردید و با توجه به استقبال سالکان جهت راهنمایی جویندگان و شیفتگان حق و حقیقت به چاپ رسیده و امید است که توفیق نشر آثار دیگر استاد شامل کتاب های تجلّی عشق (اشعار عرفانی)، چهل مجلس، تعبیر خواب، از کثرت تا وحدت (منازل عرفانی)، مسافر تنها و غیره حاصل گردد.